Ο λόγος που ο Ποιητικός δρόμος κρίνεται απαραίτητος στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία έγκειται στο γεγονός πως στην εποχή μας, οι εναλλακτικοί δρόμοι προς μία πνευματική απόκριση στην υπαρξιακή πρόκληση, είτε έχουν χάσει την εγκυρότητα τους είτε έχουν απλώς εγκαταλειφθεί ως ξεπερασμένοι η άγονοι.
Στην εποχή του θριάμβου της τεχνολογίας και της θεοποίησης της επιστήμης, θεοποίησης που εκφράζεται ως αφελής επιστημονισμός, ή ως ακλόνητη πίστη στην τεχνική, μοιάζει ο δρόμος της αληθινής τέχνης, ο δρόμος ο Ποιητικός, να αποτελεί από τα λίγα μονοπάτια που απέμειναν, φωτίζοντας μας έμμεσα αλλά πραγματικά, υπενθυμίζοντας μας, τα ουσιώδη εκείνα που έχοντας λησμονηθεί, αφήνουν το ανθρώπινο πλάσμα έκθετο είτε στον μηδενισμό και την κενότητα είτε στην απελπισία και στην απόγνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου