Ω, εσύ, μακρινό άστρο
Πόσο το βλέμμα μου ζητάς
Περήφανο άστρο
Μικρή γωνιά του κόσμου
Χαμένο στου χώρου το αραίωμα
Ω εσύ, μακρινό άστρο
Από την ίδια μάνα γεννημένοι
Φοβισμένο άστρο
Κοινή η πορεία μας
Στην ίδια βάρκα καθώς πλέουμε ξεχωριστά
Ω εσυ, μακρινό άστρο
Κεράκι ταπεινό του γαλαξία
Λυπημένο άστρο
Τη γεύση σου στο στόμα κουβαλώ
Επειδή χθες βράδυ σου εξομολογήθηκα
Ω εσύ, μακρινό μου άστρο
Φεύγεις και φεύγω
Άστρο βουβό
Πόσο γλυκιά της νύχτας η ανάσα
Όταν αθώα σε αποχαιρετώ απ' τη ζωή μου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ...
-
Τι είναι η ενδοσκόπηση, τι είναι ο αναστοχασμός και τι είναι η θεραπευτική συνομιλία; Και πώς όλα αυτά σχετίζονται με τη θεραπευτ...
-
«Ω, εσείς βαθυστόχαστοι δάσκαλοι της απλότητας, δεν θα ήταν άραγε δυνατόν να βρει κανείς τη στιγμή μιλώντας; Όχι, μόνο σιωπώντας βρίσκει κα...