Πέμπτη, Απριλίου 12, 2007

Ανθισμένη Αμυγδαλιά


Είναι μια περίοδος περίεργη για μένα. Κάπως χλιαρή. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Μεταβατική. Χωρίς να είναι ξεκάθαρο το προς τα που θα είναι η μετάβαση.

Έτσι, διάλεξα να αναζητήσω λίγη έμπνευση ζωής από την τέχνη. Βρήκα την ανθισμένη αυτή αμυγδαλιά του Βαν Γκονγκ. Κοιτάζοντας την χάνομαι στην ομορφιά της. Και συνεχίζω.


Ανθισμένη Αμυγδαλιά
1890
Μουσείο Βαν Γκονγκ

3 σχόλια:

Tradescadia είπε...

Καλέ μου ALX, αυτές οι μεταβατικές περίοδοι είναι όντως άχαρες,αλλά οδηγούν σχεδόν πάντα στην ανανέωση! Αξιοποίησέ την με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Πανέμορφη η αμυγδαλιά σου...

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Σ΄ευχαριστώ καλη μου tradescadia.
Καλη μέρα και σε σένα.

jf είπε...

"Και μες την τέχνη πάλι,
ξεκουράζομαι απ’ τη δούλεψή της" Καβάφης

Να τι μου θύμισε το συνοδευτικό της αμυγδαλιάς κείμενο. Άρα, καθόλου άχαρη είναι μια τέτοια μεταβατική περίοδος.

Την καλησπέρα μου, έστω και ...ένα σχεδόν χρόνο μετά την ανάρτηση :))

Contrapunctus

  Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...