Αφιέρωμα

"O,τι έχει κανείς αγαπήσει με αυταπάρνηση και έχει λατρέψει με νεανικό ενθουσιασμό, ό,τι έχει κανείς διατηρήσει ως μυστικό και αινιγματικό θησαυρό μέσα στα κατάβαθα της ψυχής του, ό,τι έχει κανείς κρύψει βαθιά μέσα στην καρδιά του, τούτο είναι κάτι που το προσεγγίζει με μια ιδιότυπη συστολή, με ανάμικτα συναισθήματα, γνωρίζοντας ότι απώτατος σκοπός είναι να προσπαθήσει να το κατανοήσει. Ό,τι έχεις καταφέρει να μάθεις σιγά σιγά, σαν το πουλί που μαζεύει κάθε μικρό σπόρο, πιο ευτυχισμένο με κάθε μικρό κομμάτι απ΄ότι με όλα τα υπόλοιπα πράγματα του κόσμου˙ ό,τι έχει συλλάβει το ευαίσθητο αφτί, μέσα στη μοναξιά του μεγάλου πλήθους, απαρατήρητο στη μυστική κρυψώνα του˙ ό,τι έχει βουτήξει το άπληστο αφτί, πάντοτε ανικανοποίητο, και ό,τι έχει κρύψει το μοναχικό αφτί, πάντοτε ανασφαλές, αυτό που η πιο γλυκιά του ηχώ δεν έχει ποτέ προδώσει την ανύστακτη αγρύπνια του ευαίσθητου ωτός˙ ό,τι έχεις ζήσει τη μέρα, και ξαναζήσει τη νύχτα, ό,τι έχει διακόψει τον ύπνο σου και τον έχει κάνει βασανιστικό˙ ό,τι έχεις ονειρευτεί στον ύπνο σου, αυτό με το οποίο ξύπνησες για να το ονειρευτείς πάλι στον ξύπνιο σου, ό,τι σε έκανε να πεταχτείς ξαφνικά στη μέση της νύχτας από φόβο μην το ξεχάσεις˙ ό,τι σου έχει έρθει σε στιγμές μέγιστης έκστασης˙ ό,τι φυλάς σαν το κέντημα της κοπελιάς συνεχώς στο πλάι σου˙ ό,τι σε έχει ακολουθήσει στις ξάστερες σεληνόφωτες νύχτες, στη μοναξιά του δάσους και της ακροθαλασσιάς, στους σκοτεινούς δρόμους, στη σιγαλιά της νύχτας, στο ξεκίνημα της μέρας, ό,τι ανέβηκε μαζί σου στο άλογο και σε συνόδευσε στην άμαξα, ό,τι πλημμύρισε το σπίτι σου, αυτό για το οποίο το υπνοδωμάτιο σου έγινε μάρτυρας, ό,τι ηχεί στα αφτιά σου, και αντηχεί μέχρι την ψυχή σου, αυτό το οποίο η ψυχή σου έχει πλέξει τον τελειότερο ιστό ...

Από το βιβλίο "Για τον Μοτσαρτ" του Σαίρεν Κίρκεγκωρ
Μετάφραση Γιάννη Πλεμμένος - Εκδόσεις Ταξιδεύοντας

Αφιερωμένο στον αδελφό μου και στις ισόβιες μουσικές του αναζητήσεις στον κόσμο της βυζαντινής μουσικής