Ο χρόνος κυλάει, έτσι το θέλει η ζωή. Λίγα κρατάει η μνήμη. Κάποιες παραλίες ξαπλωμένοι στην άμμο με τον ήλιο να καίει ανελέητα. Νύχτες καλοκαιριού με την σελήνη ν΄ απλώνει το πόδι της στη θάλασσα. Το χάδι που επέτρεψε ένας γάτος. Κάποιοι ήχοι βελούδινοι σαν από βιολοντσέλο. Ο χρόνος κυλάει στο σώμα, στο νου και στην ψυχή.
Τετάρτη, Μαρτίου 14, 2007
Από αυτά που μένουν
Ευχαριστώ τον Christophorus για την πρόσκληση στο παιχνίδι των πέντε λέξεων. Να τι μου βγήκε:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ... -
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ... -
Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μ...
2 σχόλια:
Μ' αρέσι το λιτό σου ύφος. Και το όλο πνεύμα της γραφής σου. Πολύ λεπτή παρατήρηση απαιτείται για να γραφεί "...το χάδι που επέτρεψε ένας γάτος". Μ' άρεσε! (γατόφιλος, γαρ...)
Χάρηκα που σου άρεσε. Στην αρχή δεν ήξερα τι να τις κάνω τις λέξεις μα τελικά έδεσαν καλά νομίζω.
Δημοσίευση σχολίου