Η πλέον φευγαλέα χρονική μονάδα, η στιγμή, είναι αυτή ακριβώς που καλείται να αποκτήσει και να μας προσδώσει αιωνιότητα.
Ποια είναι αυτή η κάθετη έξαρση στην οποία μας καλεί ο συγγραφέας; Τι θα χρειαστεί να πράξουμε και πώς να είμαστε προσπαθώντας να μετατρέψουμε το στιγμιαίο σε αιώνιο;
Στην ποίηση το παράδοξο και το αντιφατικό είναι ο κανόνας. Η ταυτόχρονη ύπαρξη διαμετρικώς αντίθετων σχημάτων είναι όχι μόνο εφικτή αλλά ίσως και απαραίτητη.
Η ποίηση είναι ο χώρος όπου το στιγμιαίο μετασχηματίζεται και ανυψώνεται με τρόπο που όντως αγγίζει την αιωνιότητα. Το ποτέ-πια απλώνεται εύκολα και κατακτά την αιωνιότητα. Τέτοιες είναι οι στιγμές. Οι στιγμές μας. Φευγαλέες και ελάχιστες. Θυμίζουν το φως πυγολαμπίδας σε καλοκαιρινή νύχτα. Τόσο μόνο, αυτό έχουμε. Αλλά αυτό αρκεί, όταν ποιητικά κατοικούμε τη στιγμή.
#existential_poetic_psychotherapy
Δευτέρα, Οκτωβρίου 02, 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...

-
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ...
-
Κοιτάζει το τέλος του καλοκαιριού και είναι ωραία. Σε έναν ορίζοντα πέρα από ελπίδες ή θλίψη. Ο χρόνος σταματά ή απλώς σωπαίνει. Τα πράγματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου