Κάπου στην εφηβεία το πρωτοάκουσα. Δεν μπορούσα καν να φανταστώ την ύπαρξη ενός τόσο πλούσιου συναισθηματικά τοπίου. Συνεχίζοντας τη γεωγραφική αναλογία, ήταν σαν να ανακάλυπτα μια καινούργια ήπειρο. Το αργό μέρος που ακούγεται εδώ είναι απαράμιλλης ομορφιάς. Ας μην πω άλλα λόγια, όποιος θέλει το ακούει (ολόκληρο) και τότε θα καταλάβει...
Beethoven - Piano Sonata No. 29
in B flat major, opus 106,
"Hammerklavier" 3.
Adagio sostenuto
Live recording, 1975
in B flat major, opus 106,
"Hammerklavier" 3.
Adagio sostenuto
Live recording, 1975
3 σχόλια:
Το ότι η άσβεστη φλόγα του τοξότη Μπετόβεν, μπορεί να συγκλονίσει τη ψυχή ενός ζυγού αναζητητή, ανθρώπου που απ ότι διακρίνω αυτοβυθίζεται στον κόσμο των αισθήσεων , της ηδονής μα και της ευδαιμονίας,με την ίδια άνεση που εκτοξεύεται στον ουρανό του πνεύματος, τότε... νιώθω το πάντρεμα αυτών των δύο, ιδεατό! Χαίρομαι που σε συναντώ! Ο χώρος σου εδώ, δείχνει να είναι μία πανέμορφη ευκαιρία συνάντησης ...αισθήσεων και διαισθήσεων , υπάρξεων και μορφών, σκέψεων και φιλοσοφικών συλλογισμών! (Εγώ αντίθετα, συστήνομαι μέσα από ένα ανάλαφρο blog που απευθύνεται κυρίως σε έφηβους και σε παιδιά, κάθε ηλικίας).
@πυγμή
Μου έδωσαν πολύ χαρά τα λόγια σου και σ΄ευχαριστώ πολύ!
Καλή μέρα να έχεις :)
@πυγμή
Όσο για το "παιδιά κάθε ηλικίας" που γράφεις, με το πέρασμα του χρόνου, βρίσκω στη φράση αυτή όλο και μεγαλύτερη αξία, καθώς το παιδικό μας κομμάτι, παραμένει ζωντανό πάντα μέσα μας, μέχρι το τέλος, άσχετα με το τι εμείς κάνουμε για να το κρύψουμε, σιωπήσουμε ή ακόμα και εξαφανίσουμε.
Στα δύσκολα αλλά και στα ωραία, σ΄αυτό θα χρειαστεί να ανατρέξουμε.
Αν μπορούμε.
Δημοσίευση σχολίου