Σάββατο, Απριλίου 19, 2008

Die Walküre



Δεν ξέρω πως να σχολιάσω μια τέτοια μουσική. Ας πω απλώς πως με συγκινεί πολύ βαθιά. Φυσικά βοηθάει να έχει ακούσει κανείς όλο το έργο Die Walküre του Wagner, κατάληξη του οποίου είναι η σκηνή αυτή, όπου ο Βόταν αποχωρίζεται την αγαπημένη του κόρη.

Τις μέρες αυτές ακούω συνέχεια την όπερα αυτή από την τετραλογία του Βάγκνερ. Με άλλη όμως εκτέλεση από αυτή που βρήκα εδώ και την διάλεξα λόγω του Hans Hotter και της εκπληκτικής φωνής και ερμηνείας του.

6 σχόλια:

athanasia είπε...

....

[Τί να σχολιάσει κανείς γι' αυτή τη φωνή?]

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Αυτό είναι το πρόβλημα. Μερικά πράγματα φτωχαίνουν με τις λέξεις. Απ΄την άλλη υπάρχει κι ανάγκη μας να μοιραζόμαστε τον ενθουσιασμό μας μπροστά σε κορυφαίες στιγμές της τέχνης.

Ανώνυμος είπε...

Κορυφαίες στιγμές της μουσικής!!Τα λόγια σίγουρα είναι φτωχά.Απλά παραδινόμαστε στη γοητεία όλων αυτών των μεγάλων συνθετών...Ωραίο blog Αλέξη

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

Καλώς ήρθες Παναγιώτη. Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πέρασα κι από τα δικά σου μέρη και μου άρεσαν ιδιαίτερα οι λεκτικές σου περιπλανήσεις. Ή για να το πω διαφορετικά, βρήκα ωραία κοχύλια στην παραλία σου.

Maria Iribarne είπε...

Καλή Ανάσταση, Αλέξη! Να περάσεις όμορφα και να προλάβεις και μια βόλτα σε παραλία για κοχύλια!

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

@maria iribarne
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές. Καλό Πάσχα και σε σένα με υγεία και πολύ χαρά.

Θα είμαι δίπλα στη θάλασσα οπότε όντως θα αναζητήσω κοχύλια!

Contrapunctus

  Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...