Τετάρτη, Αυγούστου 09, 2006

Να βρώ ένα κοχύλι

Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κάθε κοχυλάκι ήτανε θησαυρός πολύτιμος.
Δεν άλλαξαν πολλά. Έτοιμο να ενθουσιαστεί με την παραμικρή ανακάλυψη ακόμα το παιδί. Λαχταρά να την κρατήσει στα χέρια να μοιραστεί το κατόρθωμα του με τους άλλους.
Τώρα πια, δεν είναι μόνο κοχύλια οι θησαυροί μου. Μπορεί να είναι κάποιοι στίχοι από ποίημα που εντόπισα καθώς ξεφύλλιζα παλιό βιβλίο. Κάποια φωτογραφία διαλεγμένη από πολλές. Ένα κομμάτι μουσικής αγαπημένο. Μια σκέψη φρέσκια. Ένα κοίταγμα στα δέντρα με μάτια ζωγράφου.

Για σήμερα, ξαναγυρίζω σε μια ακόμα δική μου πολύτιμη παραλία: Σεφέρης.- Ποιήματα. Να τι βρήκα:

Κάθε γωνιά κι ένα κατάστημα γραμμοφώνων
κάθε κατάστημα κι εκατό γραμμόφωνα
κάθε γραμμόφωνο κι εκατό δίσκοι
και σε κάθε δίσκο
ένας ζωντανός παίζει μ΄ έναν πεθαμένο.
Πάρε τη χαλύβδινη βελόνα και ξεχώρισε τους αν μπορείς.




2 σχόλια:

Tradescadia είπε...

Όταν οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση, κάθε λετπομέρεια της ζωής φαντάζει σαν θησαυρός!

Αλέξης Χαρισιάδης είπε...

"Όταν οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση, ..."

Ακριβώς αυτό είχα στο νου. Μια βιωματική προσέγγιση, μακριά από θεωρίες και σκέψεις αφηρημένες.

Να γράφεις με το αίμα σου προστάζει ο Νίτσε. Πόσο σωστό και πόσο δύσκολο μου φαίνεται. Δύσκολο γιατί θέλει θάρρος.

Contrapunctus

  Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...