Γιώργος Σαραντάρης
Από το ποίημα Μορφές της Ανάμνησης
Οι τρυφερές μέρες, οι προηγούμενες, έχουν ολοκληρώσει τη ζωή τους. Αλλά η ύπαρξη τώρα ζει και τώρα αναρωτιέται: ποιο είναι το κάλεσμα τούτης της μέρας κι αν σήμερα θα ανταποκριθώ. Κι είναι το κάλεσμα τούτο δύσκολο πολύ και ανηφορικό. Κι ο πειρασμός μεγάλος: να αποστρέψω το βλέμμα από το καθήκον. Ποιο καθήκον; Μα εκείνο που η ίδια μου η συνείδηση, η τόσο ταλαιπωρημένη, μου ψιθυρίζει ανάμεσα στο θόρυβο των ημερών, ή και κραυγάζει μερικές φορές τη νύχτα.
Ζωντανή τούτη εδώ η μέρα μας. Ζωντανές ακόμα οι ώρες μας, οι λιγοστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου