 |
| Oskar Schlemmer |
Η χθεσινή της όψη χιόνι που λιώνει
Ήπιαμε για τελευταία φορά
Σε ξύλινο τραπέζι χωρίς χαρά
Γύρω μας σπασμένα κλαδιά
Μια ραγισματιά μας διαπερνούσε
Όταν πέφτει το βράδυ
Ήσυχα κατοικείς
Στο μοναχικό δωμάτιο
Καθώς η μέρα βουλιάζει
Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ... -
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ... -
Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου