Παρασκευή, Δεκεμβρίου 26, 2014
Όπως εκείνα τα τραγούδια
Όπως εκείνα τα τραγούδια που τραγουδούν οι ερημίτες χωρίς να υπάρχουν άλλες ψυχές να τα ακούσουν αλλά καθόλου γιαυτό λιγότερο δεν αξίζουν. Ή όπως μια ματιά, αργά τη νύχτα, σε καλοκαιρινό ουρανό που μιλάει για πράγματα που όσο και να προσπαθήσεις δεν θα μπορέσεις να τα πεις μα εσύ τα ξέρεις και τα γνωρίζεις με τη σιγουριά εκείνων που ανάγκη δεν έχουν πλέον από βεβαιότητες. Ή όπως, ο κουρασμένος οδοιπόρος τη στιγμή που το νιώθει πως είναι χαμένος από το δρόμο του και έχει ήδη μπει σε άγνωστη και επικίνδυνη περιοχή. Ή τέλος, όπως ο λαχανιασμένος επιβάτης που δεν πρόλαβε το πλοίο που αναχωρεί από την προκυμαία και μένει να το κοιτάει γεμάτος απορία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ...
-
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ...
-
Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου