(πίνακας: Παναγιώτης Τέτσης)
Δευτέρα, Απριλίου 15, 2013
Βοριάς
Τις μέρες που φυσούσε ο βοριάς ήταν η θάλασσα καθαρή και λεία. Ό,τι κι αν άφηνα πάνω της έφευγε με ταχύτητα μακριά μου. Κι όσο κι αν κάρφωνα το βλέμμα πάνω του, πολύ πριν πλησιάσει τον ορίζοντα γινόταν ένα με τη θάλασσα. Ταξίδευε νότια υπέθετα, τουλάχιστον για όσο ο άνεμος φύσαγε προς τα εκεί. Αδύνατο να προβλέψω τον προορισμό, μονάχα την κατεύθυνση. Και η κατεύθυνση ήταν αυτή της απομάκρυνσης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...

-
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ...
-
Κοιτάζει το τέλος του καλοκαιριού και είναι ωραία. Σε έναν ορίζοντα πέρα από ελπίδες ή θλίψη. Ο χρόνος σταματά ή απλώς σωπαίνει. Τα πράγματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου