Κολύμπα πατέρα
Θαρρετά όπως πάντα
Στης ζωής σου τον απόηχο
Στης φθοράς την αμείλικτη θάλασσα
Τίμια μα αργά επιστρέφεις
Στη γαλήνη για πάντα
Κι έμεινα να ανοίγω δώρα σου
Ξαφνιασμένος
Πίνακας: Heidi Malott
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ... -
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ... -
Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μ...
2 σχόλια:
"Έφυγε";
"φεύγει"
Δημοσίευση σχολίου