- Χώρος: Μια τεράστια σκοτεινή αίθουσα στο κάστρο, με επτά κλειδωμένες πόρτες.
Η Judith επιμένει να ανοίξουν όλες οι πόρτες για να μπορέσει να μπει το φως στο εσωτερικό του κάστρου. Επιμένει πως η απαίτηση της βασίζεται στην αγάπη της για τον Κυανοπώγωνα. Ο Κυανοπώγων αρνείται λέγοντας πως πρόκειται για μέρη δικά του που δεν πρέπει να εξερευνηθούν από άλλους και ζητάει από την Judith να τον αγαπάει χωρίς να επιμείνει στις απαιτήσεις της. Η Judith επιμένει και τελικά νικά τις αντιστάσεις του.
Η πρώτη πόρτα αποκαλύπτει μια αίθουσα βασανιστηρίων, λερωμένη με αίματα. Τρομαγμένη αλλά και γοητευμένη η Judith συνεχίζει. Πίσω από την δεύτερη πόρτα είναι μια αποθήκη με όπλα ενώ πίσω από την τρίτη κρύβονται πολύτιμοι θησαυροί. Πίσω από την τέταρτη πόρτα είναι ένας κήπος εξαιρετικής ομορφιάς. Η Πέμπτη πόρτα κρύβει ένα παράθυρο που βλέπει προς το βασίλειο του Κυανοπώγωνα. Όλα τώρα φωτίζονται αλλά οι θησαυροί έχουν λερωθεί με αίμα, το κήπος έχει πλημμυρίσει και το βασίλειο σκεπάζεται από μαύρα, απειλητικά σύννεφα.
Ο Κυανοπώγων την παρακαλά να σταματήσει. Το κάστρο είναι όσο φωτεινό μπορεί να γίνει και τίποτα δεν θα το κάνει φωτεινότερο, αλλά η Judith αρνείται να σταματήσει, θέλει να φτάσει μέχρι το τέλος και ζητά να ανοίξει η έκτη πόρτα. Εκεί βρίσκεται και το πρώτο δωμάτιο που δεν έχει λερωθεί με αίμα. Μια μικρή ήσυχη λίμνη με ασημένιες αποχρώσεις αποκαλύπτεται. Είναι η "λίμνη των δακρύων".
Ο Κυανοπώγων ζητά από την Judith να τον αγαπά χωρίς να ρωτά κάτι περισσότερο. Η τελευταία πόρτα πρέπει να μείνει κλειστή για πάντα. Εκείνη επιμένει ρωτώντας τον για τις προηγούμενες γυναίκες της ζωής του και στη συνέχεια κατηγορώντας τον ότι τις έχει σκοτώσει, λέγοντας πως τα αίματα που βρίσκονται παντού είναι τα δικά τους αίματα και τα δάκρυα που γέμισαν τη λίμνη των δακρύων είναι τα δικά τους δάκρυα. Είναι σίγουρη πως τα πτώματα τους βρίσκονται πίσω από την κλειστή, έβδομη πόρτα. Μετά από αυτά η Κυανοπώγων της δίνει το κλειδί για την τελευταία πόρτα.
Πίσω από την πόρτα βρίσκονται τρεις πρώην γυναίκες του Κυανοπώγωνα, είναι όμως ακόμα ζωντανές, στολισμένες με κορώνες και κοσμήματα. Έρχονται αργά και σιωπηλά, ενώ ο Κυανοπώγων, πλημμυρισμένος από τα συναισθήματα του, επαινεί την κάθε μία από αυτές και τέλος γυρίζει προς την Judith και την επαινεί κι αυτήν ως τέταρτη γυναίκα του. Αυτή τρομοκρατείται και τον παρακαλάει να σταματήσει, αλλά είναι πολύ αργά. Την ντύνει με μια κορώνα και κοσμήματα που αυτή βρίσκει εξαιρετικά βαριά. Το κεφάλι της με δυσκολία σηκώνει το βάρος καθώς ακολουθεί τις άλλες τρεις γυναίκες, κάτω από το φεγγαρόφωτο, στο μέσα μέρος της έβδομης πόρτας. Κλείνει πίσω της, ο Κυανοπώγων μένει μόνος και όλα βυθίζονται στο σκοτάδι.
Béla Bartók
μετάφραση Α. Χαρισιάδης
2 σχόλια:
Δεν ήξερα την ιστορία αυτή! Πολύ μου άρεσε... Δεν ήταν λοιπόν τα δάκρυα των γυναικών! ήταν που έμενε μόνος, αφού καμιά δεν τον αγάπησε χωρίς να ρωτά κάτι περισσότερο;
ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας Αλέξη.
@kira
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε! Είναι από τα αγαπημένα μου έργα, γεμάτο συμβολισμούς και ιδιαίτερα πολυεπίπεδο. Η μουσική αναδεικνύει άψογα την πολυπλοκότητα της ψυχής.
Δημοσίευση σχολίου