Τις μέρες αυτές τα λόγια βγαίνουν όλο και πιο δύσκολα. Οι φωνές των "φίλων" έρχονται χωρίς ήχο μέσα από σελίδες βιβλίων. Αυτούς ακούω και "συνομιλώ" μαζί τους. Γύρω υπάρχει πολύς θόρυβος και αυτό κάνει το κάθε άκουσμα δύσκολο, μια πρόκληση. Οι άλλοι "φίλοι" που μιλούν με ήχους, πάντα πιστοί, παρηγοριά μεγάλη. Τι να προσθέσω εγώ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ... -
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ... -
Κοιτάζει το τέλος του καλοκαιριού και είναι ωραία. Σε έναν ορίζοντα πέρα από ελπίδες ή θλίψη. Ο χρόνος σταματά ή απλώς σωπαίνει. Τα πράγματα...
3 σχόλια:
Τί να προσθέσει κανείς? Στο συγκεκριμένο, τo Addio del Passato, μόνον...
Φίλε Αλέξη, πέρνα απ' το καλύβι, σου έχω κέρασμα εκλεκτό....
@athanasia
Τι να προσθέσει αλήθεια κανείς; Ίσως τίποτα.
Καλό σου βράδυ Αθανασία.
@christophorus
Πέρασα, πέρασα, και σε ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου