Σε παραλίες έχω σπείρει τα κοχύλια μου, φρουρούς ζωής.
Μόνο ένα παιδί δικαιούται να μαζεύει κοχύλια.
Ένα κοχύλι δοσμένο ισούται με πολλαπλάσιο ερωτικού φιλιού.
Σαν έρθει η ώρα βάλτε μου στην παλάμη μέσα ένα κοχύλι για συντροφιά.
Τα κοχύλια είναι η απάντηση της ζωής επί του τίποτα.
ο
8 σχόλια:
Σαν συνέχεια του προηγουμένου μου φάνηκε...
:)
Ως συνήθως η ματιά σας είναι άκρως διεισδυτική!
Καλημέρα :)
Ναι, κι εμένα, ίσως εν μέρει να απαντά και το ερώτημά μου στο προηγούμενο ποστ, θα το σκεφτώ. Όμως και πάλι, δεν είναι φοβερά μοναχικό όλο αυτό;
@maria iribarne
Υπάρχει ένα κομμάτι μοναχικότητας που είναι εντελώς αναπόφευκτο. Είναι άρρητα δεμένο με το πως είμαστε σαν υπάρξεις. Δεν εξαφανίζεται πλήρως ποτέ. Ίσως κάποιες στιγμές...
Ας είναι, λέω εγώ.
Πολύ όμορφο..
Ευχαριστώ Roadartist.
Τα παιδιά αγαπούν τα κοχύλια...
Η κόρη μου όταν ήταν μικρή μάζευε κοχύλια, είχε μια μεγάλη συλλογή και είχα μπει και γω στο κόλπο και βοηθούσα να γίνει πιο πλούσια αυτή η συλλογή, μου άρεζε να βρίσκουμε σπάνια κοχύλια από διάφορα μέρη του κόσμου!
Πριν 2-3 χρόνια είχα μια ομάδα παιδιών στο χωριό, περίπου 10 χρονών ήτανε και δουλεύαμε βιωματικά πάνω σε διάφορα θέματα. Για να μη μιλούν όλα μαζί πήρα από το σπίτι μου ένα από τα κοχύλια της κόρης μου, ένα ωραίο, μεγάλο κοχύλι και τους είπα ότι αυτό το κοχύλι είναι μαγικό και μόνο όποιος το κρατά στο χέρι του μπορεί να μιλάει. Δεν θα το πιστέψεις Αλέξη αλλά το κοχύλι ήταν όντως μαγικό! Τα παιδιά το λάτρεψαν!
Πριν 3 μήνες ξεκίνησα με αυτά τα ίδια παιδιά μια Λέσχη Ανάγνωσης. Αφού λοιπόν διαβάσαμε το πρώτο μας βιβλίο και συναντηθήκαμε για να το συζητήσουμε, το πρώτο πράγμα που μου ζήτησαν τα παιδιά ήταν το μαγικό κοχύλι!
Τώρα γιατί τα είπα όλα αυτά; Άσχετα λίγο...
Καθόλου άσχετο δε μου φάνηκε Kira. Το βρίσκω πολύ όμορφο και τρυφερό. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψα την αδυναμία μου για τα κοχύλια και τα παιδιά (που όλοι είμαστε).
Καλή σου μέρα:)
Δημοσίευση σχολίου