Έρημη Χώρα

Αναζητώ σήμερα κάτι στη "Έρημη Χώρα". Γιατί εκεί, στην ποίηση του T.S. Eliot; Δεν είμαι σίγουρος. Στη μυθολογία ο ήρωας σχεδόν πάντα θα χρειαστεί να διασχίσει την δική του προσωπική έρημο. Είναι μέρος της διαδικασίας. Αναπόφευκτο και δύσκολο.

Υπάρχει ίσκιος κάτω από τούτο τον κόκκινο βράχο,
(Έλα κάτω από τον ίσκι αυτού του κόκκινου βράχου),
Και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό από το ένα ή το άλλο
Τη σκιά σου το πρωί να δρασκελίζει πίσω σου
Ή τη σκιά σου το απόγευμα να ορθώνεται για να σε συναντήσει΄
Θα σου δείξω φόβο σε μια χούφτα σκόνη.

There is shadow under this red rock,
(Come in under the shadow of this red rock)
And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you;
I will show you fear in a handful of dust.

Από την Έρημη Χώρα του Έλιοτ
Μετάφραση Παυλινα Παμπούδη

Στην έρημο ο φόβος έρχεται από μέρη που δεν το δείχνουν. Από μέρη που δεν το περιμένεις. Ήλιος καυτός όλη τη μέρα, το βράδυ παγωνιά. Τα δύο άκρα και στη μέση εσύ, μόνος. Ποτέ δεν είσαι έτοιμος για την έρημο. Όλες σου οι προετοιμασίες θα είναι πάντα ανεπαρκείς και το ξέρεις. Αν θες σιγουριά μείνε εκεί που είσαι. Αν όμως θες να διασχίσεις τη μεγάλη ήπειρο, αν λαχταράς να ταξιδέψεις θα χρειαστεί κάποια στιγμή να το αποτολμήσεις.

Ο χρόνος μετριέται με μια σκιά, πότε μπρος και πότε πίσω. Και μια χούφτα σκόνη μπορεί να είναι τρομακτική. Ανάλογα από πια γωνία κοιτάς. Έτσι όπως κοιτώ το ποίημα τώρα ο μόνος συνειρμός που μου έρχεται είναι:

"Χους ην και εις χουν απελεύσεται"

Να βλέπεις μέσα του

Μα την πίστη μου άγιασα να περιμένω Πέταξα γένι καλογερικό

που όλο χάιδευα και έξυνα Κάτι κάτι Κάτι άλλο να βρεθεί

Κάποια φορά το πηρ΄ απόφαση Τράβηξα έτσι όπως τραβάς μιά
βάρκα στή στεριά τον άνθρωπο από μέρος που να βλέπεις μέσα του

Ελύτης

Δύσκολο πράγμα ο άνθρωπος. Βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Σάρκα και Πνεύμα, Σκέψη - Συναίσθημα, Θύμα και Θύτης, Φθαρτός και Άφθαρτος, Θείος-Κτηνώδης, Φως και Σκοτάδι. Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζει ο άνθρωπος, πότε μπρος, πότε πίσω.

Να βλέπεις μέσα του. Ναι γιατί το άλλο είναι τσόφλι. Σκληρό και άσχημο. Χρήσιμο θα πεις αλλά τσόφλι. Να βλέπεις μέσα του, να βλέπεις μέσα σου. Είναι ζεστά εκεί και δε βαριέσαι να κοιτάς. Είναι άγρια εκεί μα αξίζει. Έχει εκπλήξεις εκεί που φτιάχνονται καθώς κοιτάς, για σένα, φρέσκιες.

Τράβηξα τον άνθρωπο κατά μέρος μου, καθώς τη βάρκα στη στεριά, να βλέπω μέσα.

Απλότητα

Να ξεκινώ χωρίς προορισμό; Και όμως, καμιά φορά έτσι αξίζει. Ίσως το ταξίδι να είναι πιο ενδιαφέρον. Τέτοια είναι η διάθεση μου σήμερα. Έτσι θα ξεκινήσω να γράφω...

Ακαταστασία. Γύρω μου πράγματα πολλά, ατάκτως ερριμένα. Πόσα πράγματα χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει; Φαίνεται πολλά. Κακομάθημένοι; Μάλλον. Βιβλία που ξέρω πως δεν θα διαβάσω, δίσκοι που ξέρω πως δεν θα ακούσω, ταινίες που ξέρω πως δεν θα δω. Και όμως λίγα τα πράγματα είμαι διατεθειμένος να πετάξω, να αποχωριστώ.

Τι το κάνει τόσο δύσκολο να αποχωρίζομαι πράγματα; Ίσως η αυταπάτη πως έχω καιρό. Άπειρο καιρό. Κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί κι αυτό, σκέφτομαι. Θα βρεί τη θέση του, ελπίζω.

Να μάθω να πετώ τα άχρηστα. Να ελαφρύνω τις αποσκευές μου.

Πίνακας Todd Bellanca