Die Walküre

Η τέταρτη ή πέμπτη πλήρης ακρόαση της Βαλκυρίας του Βάγκνερ ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα του "υψηλού" (Βλ Λογγίνος). Όταν μιλάω για Υπαρξιακή-ποιητική σε τέτοιες εμπειρίες ακριβώς αναφέρομαι. Αποκλείεται, αν κάποιος έχει αληθινά ακούσει αυτό το έργο, να βγει από την ακρόαση αυτή ο ίδιος άνθρωπος.

Άσε να φυλλορρούν

Άσε να φυλλορροούν τα άνθη και άσε να σβύνουν διά παντός τα όμορφα πρόσωπα. Ας αφανίζονται οι ωραίες χειρονομίες μέσα στο χρόνο που φεύγει, τα βλέμματα τα φωτερά ας σβύνουν, ας μένουν οι παλάμες δίχως νερό, αρκεί που κάποτε σε΄αυτές ξεδίψασαν τα περιστέρια, που έφυγαν. Διότι αυτά είναι η κρουστή αλήθεια. Και το χάδι για να είναι χάδι πρέπει να είναι παροδικό, και το φιλί για να είναι φιλί θέλει να είναι φευγατικό, και η αγάπη για να είναι αγάπη οφείλει να σβύσει, και η ζωή για να είναι ζωή πέπρωται να είναι εφήμερη. Αρκεί το εφήμερο να βιώνεται ως εφημερία.

Χρήστος Μαλεβίτσης
Η φανερή αλήθεια 
Τα Μήλα των Εσπερίδων σελ. 155

Πίνακας: Lucian Freud

Η Μουσική της Θεραπευτικής Διαδικασίας

Η Μουσική της Ψυχοθεραπείας. 
Παρουσίαση στο 20ο συνέδριο της ΕΑΡ στην Αθήνα. Ιούνιος 2015.

Πρωινές σκιές

Στο βάθος Liszt. Vallée d'Obermann με Claudio Arrau. Ας μιλήσει η μουσική σκέφτομαι. Όσο πιο λίγα πεις εσύ, τόσο το καλύτερο. 

Τα λόγια γίνονται όλο και λιγότερο πειστικά. Γίνονται πιεστικά, στενά και άδικα. Πληγώνουν και με πληγώνουν. 

Φεύγω από τα λόγια. Προς τις ρίζες. Γυρίζω στην ποίηση. Εκεί η μουσική. Η μουσική μου.

Εκεί και η μουσική σου. Αστερισμός της νύχτας, προσωρινός, αιώνιος. Ταυτόχρονα. 

Είναι το σύμπαν που μιλά. 

Παράδοξο άνθος του Όλου. 

Ο λόγος θα γίνεται αναγκαστικά όλο και πιο ελλειπτικός, πιο αινιγματικός. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Πίνακας: Guillaumin by the Road - Paul Cezanne