"Ναι, ζει ακόμα, αλήθεια, κι έχω χρέος, μονάχος όπως είναι, τη ζοφερή κοιλάδα να του δείξω. Τον φέρνει εδώ η ανάγκη κι όχι η περιέργεια."
Είπε ο Βιργίλιος, για τον Δάντη, απευθυνόμενος στον κένταυρο Χείρωνα, διασχίζοντας την κόλαση.
Ο κένταυρος Χείρων είναι γιος του Κρόνου και της νύμφης Φιλύρας, που είναι μία από τις Ωκεανίδες. Θεωρείται ως μια σημαντική μορφή της ελληνικής μυθολογίας, τόσο για τη σχέση του με τη θεραπεία όσο και για τη σχέση του με τη διδασκαλία των ηρώων. Όπως όλοι οι κένταυροι η μορφή του συνδυάζει την ανθρώπινη και την ζωώδη φύση, ενώ διακρίνεται από τους υπόλοιπους του είδους του για την προαιώνια σοφία που κατέχει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Contrapunctus
Λίγες μέρες πριν εκδόθηκε η ποιητική μου συλλογή Contrapunctus από τις εκδόσεις Πληθώρα. Ήταν ένα πείραμα αντίστιξις. Ξεκίνησε με το ερώτη...
-
Να βρω ένα κοχύλι. Τι τύχη! Στην παραλία, παιδάκι. Θυμάμαι ακόμα τη χαρά. Μικρή ομορφιά κρυμμένη στην άμμο. Έστω σπασμένο, έστω μικρό το κ...
-
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπειρία του να βλέπεις το πρωτότυπο ενός έργου τέχνης. Καλά τα βιβλία, καλά τα αντίγραφα, καλές οι ...
-
Γλυκά θροΐζουν γύρω μου τα δένδρα. Tί υψηλός και αίθριος που είναι ο ουρανός! Mέσ' στην ψυχή μου το ουράνιον τόξον και στην καρδιά μου μ...