και τις αγάπησαν ποιητές και τις ετραγουδήσαν.
Και πόλεις αγαπώ που τα ψηλά, αδειανά τους τείχη
κλαίνε γενιών που σβήσανε βασιλικών την τύχη.
Και πόλεις άλλες αγαπώ που θα χτιστούν μια μέρα
όταν κανείς μας δε θα ζει κανείς μας πια εδώ πέρα.
Γυναίκες αγαπώ – λιγνές, αβρές, μ’ εξαίσια κάλλη
όπου κοιμούνται αγέννητες στων χρόνων την αγκάλη.
Σα θα ’ρθουν η ομορφιά τους που σαν άστρο θα φαντάζει
χλωμή με των ονείρων μου την ομορφιά θα μοιάζει.
Ποίηση: Hermann Hesse
Μετάφραση: Λ. Κουκούλας
Πίνακας: Paul Klee
(Με αφορμή μια παρουσίαση για τον Hermann Hesse
που πραγματοποίησε στο "Γίγνεσθαι" η Δανάη Σταματοπούλου)
