Σαν πλάσματα ξένα, άγνωστα μα φιλικά
Καθώς όλα σαλεύουν πια από την αύρα
Μιας ανατολής αστήριχτης αλλά γενναίας
Όπου οι όποιες προσδοκίες ξέφυγαν
Όπως μπαλόνι από τα χέρια μικρού παιδιού
Και ταξιδεύουν αργά πάνω από τις θάλασσες
Μακρινού, απόκρημνου νησιού
Αλλά η ζωή είναι μπροστά και φλέγεται
Δεν περιμένει φλέγεται
Μας ξεπερνά και φλέγεται
Ο πίνακας:Amedeo Modigliani
