Der Panther Rilke

Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926)
Ο Πάνθηρας
Βοτανικός κήπος, Παρίσι

Το βλέμμα του έχει κουραστεί τόσο από το πέρα-δώθε
πίσω από τα κάγκελα που τίποτα δε συγκρατεί πια.
Του φαίνεται ότι υπάρχουν χιλιάδες κάγκελα
και πίσω από χιλιάδες κάγκελα κόσμος κανένας.

Το ανάλαφρο περπάτημα απαλών και δυνατών βημάτων
που περιστρέφεται σε όλο και μικρότερο κύκλο,
μοιάζει σαν ένας χορός δύναμης γύρω από ένα κέντρο,
όπου στέκει ναρκωμένη μια μεγάλη θέληση.

Μόνο κάποτε ανοίγει η αυλαία των βλεφάρων,
αθόρυβα. Έπειτα εισέρχεται μέσα μια εικόνα
που διαπερνά την τεταμένη γαλήνη των μελών του
και στην καρδιά παύει να υπάρχει.

Rainer Maria Rilke (1875-1926)
Der Panther

Im Jardin des Plantes, Paris

Sein Blick ist vom Vorübergehn der Stäbe
so müd geworden, daß er nichts mehr hält.
Ihm ist, als ob es tausend Stäbe gäbe
und hinter tausend Stäben keine Welt.

Der weiche Gang geschmeidig starker Schritte,
der sich im allerkleinsten Kreise dreht,
ist wie ein Tanz von Kraft um eine Mitte,
in der betäubt ein großer Wille steht.

Nur manchmal schiebt der Vorhang der Pupille
sich lautlos auf –. Dann geht ein Bild hinein,
geht durch der Glieder angespannte Stille –
und hört im Herzen auf zu sein.

(Neue Gedichte, 1907)

Από http://lemesia.wordpress.com/

Μήνυμα

Αφιερωμένο στο Μπάμπη που στο Σικάγο υπάρχει και κρατάει την ανθρωπιά του.

Μιλοῦσες γιὰ πράγματα

Μιλοῦσες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν τά ῾βλεπαν
κι αὐτοὶ γελοῦσαν.

Ὅμως νὰ λάμνεις στὸ σκοτεινὸ ποταμὸ
πάνω νερά·
νὰ πηγαίνεις στὸν ἀγνοημένο δρόμο
στὰ τυφλά, πεισματάρης
καὶ νὰ γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σὰν τὸ πολύροζο λιόδεντρο -
ἄφησε κι ἂς γελοῦν.
Καὶ νὰ ποθεῖς νὰ κατοικήσει κι ὁ ἄλλος κόσμος
στὴ σημερινὴ πνιγερὴ μοναξιὰ
στ᾿ ἀφανισμένο τοῦτο παρὸν -
ἄφησέ τους.

Ὁ θαλασσινὸς ἄνεμος κι ἡ δροσιὰ τῆς αὐγῆς
ὑπάρχουν χωρὶς νὰ τὸ ζητήσει κανένας.

Από το Θερινό Ηλιοστάσι του Σεφέρη
Ο πίνακας είναι του Μιρό

Ποίηση

«Το να καταλάβεις ένα ποίημα σημαίνει, πρώτα από όλα, να το ακούσεις. Οταν διαβάζεις ένα ποίημα, το ακούς με τα μάτια, όταν το ακούς το βλέπεις με τα αφτιά. Το ποίημα πρέπει να προκαλεί τον αναγνώστη, να τον αναγκάζει να ακούσει ­ να ακούσει τον εαυτό του».

Oκτάβιο Πας

Υπογραμμίσεις

«Πρέπει να ξαναπιστέψουμε στην ύπαρξη του μυαλού και της ψυχής μας! Τελευταία κινδυνεύουμε να πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος είναι μόνο μυαλό, μόνο λογική! Με έναν πολύ έντεχνο τρόπο κάποιοι σκέπασαν με μια "βαριά κουβέρτα" τα συναισθήματά μας. Αρα δεν βρίσκουμε διέξοδο στο μυστήριο της ύπαρξης, αν και μας βασανίζει».

Οκτάβιο Πας

Γεννέθλια

Επειδή σήμερα είναι τα γεννέθλια μου:

"Πού πάμε; Μή ρωτάς! Ανέβαινε, κατέβαινε. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή, γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα, και τη χαίρουμαι όλη"

Ασκητική

Νίκος Καζαντζάκης

Ασκητική

Η επίδραση της Ασκητικής του Καζαντζάκη πάνω μου συνεχίζεται. Κάθε φράση του σχεδόν αξίζει να υπογραμμιστεί και να αναδειχτεί.

Άσκηση υπαρξιακής εγρήγορσης!

Για τώρα ας παραθέσω μόνο τα παρακάτω λόγια:

"Αποχαιρέτα τα πάντα κάθε στιγμή. Στήλωνε τη ματιά σου αργά, παθητικά στο καθετί και λέγε: Ποτέ πια!"

.

Με τη μουσική

Αποτύπωση συναισθηματικού τόπου. Μιλάω για το φευγαλέο σήμερα, το ζωντανό τώρα. Αν επιχειρήσω με λόγια να το περιγράψω θα ακούγεται ανεπαρκές.  Αφήνω να το πει η  μουσική. Πάντα με τη μουσική. Σε όποιον ακούει.

There Is Pleasure In The Pathless Woods

There is a pleasure in the pathless woods,

There is a rapture on the lonely shore,
There is society, where none intrudes,
By the deep sea, and music in its roar:
I love not man the less, but Nature more,
From these our interviews, in which I steal
From all I may be, or have been before,
To mingle with the Universe, and feel
What I can ne'er express, yet cannot all conceal.

by Lord George Gordon Byron

Schubert - "Litanei auf das Fest Aller Seelen"

... κι έμεινε άφωνος στον απόηχο του!

.

Σε ήχους μωβ

Ήχοι μιας άλλη εποχής, παγωμένοι στο χρόνο, για πάντα. Μια γέφυρα προς άλλους τόπους, προς άλλους χρόνους.

Auf dem Flusse

Auf dem Flusse

Der du so lustig rauschtest,
Du heller, wilder Fluß,
Wie still bist du geworden,
Gibst keinen Scheidegruß.

Mit harter, starrer Rinde
Hast du dich überdeckt,
Liegst kalt und unbeweglich
Im Sande [hingestreckt]¹.

In deine Decke grab' ich
Mit einem spitzen Stein
Den Namen meiner Liebsten
Und Stund' und Tag hinein:

Den Tag des ersten Grußes,
Den Tag, an dem ich ging;
Um Nam' und Zahlen windet
Sich ein zerbroch'ner Ring.

Mein Herz, in diesem Bache
Erkennst du nun dein Bild?
Ob's unter seiner Rinde
Wohl auch so reißend schwillt?

On the stream

You who rushed along so merrily,
You clear, wild stream,
How quiet you have become,
You offer no parting words.

With a hard, solid crust
You have clothed yourself.
You lie cold and motionless
Stretched out in the sand.

On your surface I carve
With a sharp stone
The name of my beloved
And the hour and the day:

The day of our first meeting,
The day I went away:
Name and numbers entwined
By a broken ring.

My heart, in this brook
Do you recognize your own image?
Is there, under your surface, too,
A surging torrent?

translation

Schubert: "Vor meiner Wiege", D. 927 Fischer-Dieskau, Moore

Εδώ, στον πιο προσωπικό μου χώρο, ας μοιραστώ αυτό το τόσο δύσκολο και ιδιαίτερο τραγούδι του Schubert. Όποιος το ακούσει σίγουρα θα καταλάβει τους δισταγμούς μου.

Κοινή μοίρα, συμπόνια, αγάπη.

Νοσταλγία

Νοσταλγία για την παιδική ηλικία.

Johannes Brahms: "Heimweh II", Op.63,No.8 Fischer-Dieskau

Schubert - Brendel

Απ΄όλους τους μεγάλους ο Σούμπερτ είναι πιο κοντά στην ψυχή μου. Τον λατρεύω! Κι εδώ ο Brendel είναι εξαιρετικός.

"Much music, especially Schubert's,
conveys the agony of human existence
in a mysteriously exquisite way"
sfwhitaker

Fritz Wunderlich : Eine kleine Frühlingsweise

Adelaide

Einsam wandelt dein Freund im Frühlingsgarten,

Mild vom lieblichen Zauberlicht um flossen,

Das durch wankende Blüthenzweige zittert,

Adelaïde!

In der spiegelnden Fluth, im Schnee der Alpen,

In des sinkenden Tages Goldgewölken,

In Gefilde der Sterne strahlt dein Bildniss,

Adelaïde!

Abendlüftchen im zarten Laube flüstern,

Silberglöckchen des Mais im Grase säuseln,

Wellen rauschen und Nachtigallen flöten,

Adelaïde!

Einst, o Wunder! entblüht auf meinem Grabe,

Eine Blume der Asche meines Herzens

Deutlich schimmert auf jedem Purpurblättchen:

Adelaïde!

Translation:

Your friend wanders alone in the garden of spring,

Gently bathed in lovely magical light,

Which shimmers through the swaying branches of flowers:

Adelaide!

In the reflection of the river, in the snows of the Alps,

In the golden clouds of sinking day,

In the fields of stars thy face beams forth,

Adelaide!

Evening breezes whisper through the tender leaves

The silver bells at Maytime rustle in the grass,

Waves roar and nightingales sing,

Adelaide!

Some day, o miracle! a flower will blossom,

Upon my grave from the ashes of my heart;

And clearly on every violet petal will shine:

Adelaide!

Κάπως έτσι

Μέσα στη νύχτα απλώνεται της ψυχής το άνοιγμα, πάνω απ΄τις κορφές τον δέντρων και ο καθαρός, ξάστερος ουρανός δεν φαίνεται πια απόμακρος.

Τέτοια είναι η αίσθηση μου ακούγοντας αυτό το τραγούδι. Πραγματική απόλαυση να ανακαλύπτω αυτά τα αριστουργήματα, ένα-ένα. Κι όσο προλάβω...

Ένα σύμβολο ανάμεσα σε φόβο και ελπίδα

Από την ταινία του Andrei Tarkovsky, η Θυσία. Αφιερωμένο στην 7η Απριλίου 2010.

Απρίλιος 2010

Aprin is the cruellest month.

Όλο και βρίσκω κάτι

Ανακάλυψα τον Gabriel Fauré μέσα από αυτό το μικρό τραγούδι.

Με αγγίζει ιδιαίτερα αυτό το τραγούδι. Νομίζω πως ξέρω και το γιατί.

Α, και μην ξεχάσω να επισημάνω την εξαιρετικής ομορφιάς φωνή του βαρύτονου Gerard Souzay.

Τόση ομορφιά

Τόση ομορφιά κι όμως "Περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου..."

Freundliche Vision

Nicht im Schlafe hab' ich das geträumt,
Hell am Tage sah ich's schön vor mir:
Eine Wiese voller Margeritten;
Tief ein weißes Haus in grünen Büschen;
Götterbilder leuchten aus dem Laube.
Und ich geh' mit Einer, die mich lieb hat,
Ruhigen Gemütes in die Kühle
Dieses weißen Hauses, in den Frieden,
Der voll Schönheit wartet, daß wir kommen.

Otto Julius Bierbaum (1865-1910)



A pleasant vision

I did not dream this while asleep;
I saw it fair before me in the light of day:
A meadow full of daisies,
a white house deep in green bushes,
images of gods gleaming from the leaves.
And I walk with one who loves me,
in a peaceful mood in the coolness
of this white house, in which peace
awaits our arrival, full of beauty.

Translation: Emily Ezust

Wünschelrute

Schläft ein Lied in allen Dingen,
die da träumen fort und fort,
und die Welt hebt an zu singen,
triffst du nur das Zauberwort.




Magic Wand

Sleeps a song in things abounding
that keep dreaming to be heard:
Earth'es tunes will start resounding
if you find the magic word.

Joseph von Eichendorff

Übersetzung / Translation

von / by Walter A. Aue

source

In search of immortality

He ne'er is crowned with immortality Who fears to follow where airy voices lead

John Keats

Λίγο Schumann

Τι να προσθέσει κανείς;

.